तिची वटपौर्णिमा
सकाळी सकाळी उठून ती अंगावर साडी चढवत होती. आपल्या सावळ्या बोटांनी तिने सावकाश साडीच्या निऱ्या पाडून त्या तिने बेंबीच्या अगदी चार बोटे खाली खोवून दिल्या. बेंबी, तेवढी आकर्षक नव्हती तिची. ना कांती उजळ होती तिची. सावळीच होती ती; पण त्या सावळ्या कातडीआड, आत अगदी हाडांच्या त्या मजबूत पिंजऱ्यात असलेलं तिचं ते हृदय, तेच मयूरला अगदी आकर्षक आणि नितांत सुंदर वाटलं […]
Recent Comments