तू थेंब इवलासा...!
अर्थ जीवनाचा,अर्थ मरणाचा
तू थेंब इवलासा !
परि तूजलाच न कळे
तू हाय किती मोलाचा !
रखरखतं ऊन,भेगाळलेलं रान
बाप माझा बसतो दिसभर
पोटाला न्हाय आन
मनात तुझीच तहान
कुडाचं खोपटं,आत तान्हुलं रोपटं
आकांत करतं घोटभर दुधापाय
पर पाठीला पोट चिकटलेली
काय करंल माय ?
रान तापलं,पीक करपलं
पोरासारखी जपलेली मुकी जनावरं
दिसतायत नुसती हाडं
मांस कधीच हरपलं !
चुलीवर तवा,शेजारी दिवा
कोंडा बी खाऊन संपल्यावर
डोळ्यांतलं पाणी गालावर ओघळलं
खारट असून बी मी पिऊन टाकलं !
- शिवसुत.
[…] अन् मनोमन ती रडायची […]
[…] होते आणि त्यांतून ठिपकणारे पाण्याचे थेंब खिडकीतून येणाऱ्या कोवळ्या उन्हामुळे […]
[…] तुझ्या तोराचिंब देहावरूनी तुझ्याया पाऊस […]
[…] रखरखत्या वाळवंटी […]