तू थेंब इवलासा...!


    अर्थ जीवनाचा,अर्थ मरणाचा 
    तू थेंब इवलासा  !
    परि तूजलाच न कळे 
    तू हाय किती मोलाचा  !

    रखरखतं ऊन,भेगाळलेलं रान 
    बाप माझा बसतो दिसभर 
    पोटाला न्हाय आन 
    मनात तुझीच तहान 

    कुडाचं खोपटं,आत तान्हुलं रोपटं 
    आकांत करतं घोटभर दुधापाय 
    पर पाठीला पोट चिकटलेली 
    काय करंल माय ?

    रान तापलं,पीक करपलं 
    पोरासारखी जपलेली मुकी जनावरं 
    दिसतायत नुसती हाडं 
    मांस कधीच हरपलं !

    चुलीवर तवा,शेजारी दिवा 
    कोंडा बी खाऊन संपल्यावर 
    डोळ्यांतलं पाणी गालावर ओघळलं 
    खारट असून बी मी पिऊन टाकलं !  


                           - शिवसुत.